darzyć zaufaniem kogoś

См. также в других словарях:

• darzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, darzyćrzę, darzyćrzy, darzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} żywić do kogoś jakieś uczucie, odnosić się do kogoś w pewien określony sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Darzył urzędniczkę dużą sympatią i zaufaniem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• darzyć — ndk VIb, darzyćrzę, darzyćrzysz, darz, darzyćrzył, darzyćrzony przestarz. «obdarowywać» dziś tylko w zwrotach: ◊Darzyć kogo szacunkiem, względami «mieć względy, szacunek dla kogoś» ◊Darzyć kogo przyjaźnią, sympatią, życzliwością «odnosić się do… …   Słownik języka polskiego

• zaufanie — n I 1. rzecz. od zaufać. 2. «przeświadczenie, że komuś można ufać; ufność» Całkowite, bezgraniczne zaufanie. Osoba godna zaufania. Budzić, zdobyć, zyskać, stracić, zawieść czyjeś zaufanie. Okazać komuś zaufanie. Darzyć kogoś zaufaniem. Mieć,… …   Słownik języka polskiego

• pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… …   Słownik języka polskiego

• ufać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ufaćam, ufaća, ufaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} darzyć kogoś zaufaniem; wierzyć, dowierzać komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ufać ślepo, bezmyślnie. Ufać przyjaciołom. Ufać przyrzeczeniom, obietnicom. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień